بگذار سپیده سر زند

چه باک که من بمیرم و شبنم فرو خشکد

وشبگیر خاموش شود و شباهنگ گنگ گردد

و مهتاب رنگ بازد و ستاره ی سحری بازگردد

و راه کهکشان بسته شود...

بگدار سپیده سرزند و پروانه به سوی افتاب پرکشد

 

 



دو شنبه 1 مهر 1392برچسب:, |